Niedziela 12:00
Sobota 17:00
Spowiedź: pół godziny przed każdą Mszą.
Ludzie zdumiewają się, widząc cuda dokonane przez Piotra i Jana.
Psalmista ze zdumieniem woła: "Jak jest przedziwne imię Twoje, Panie!"
Spotkanie ze Zmartwychwstałym sprawia, że uczniowie pełni są zdumienia.
Jan Paweł II napisał w "Tryptyku rzymskim", że spośród wszystkich stworzeń zdumiewa się tylko człowiek.
A czy ja potrafię zadziwić się Zmartwychwstaniem, dać się zaskoczyć przy spotkaniu ze Słowem, zachwycić się Eucharystią?
Dziwimy się często, bo nie możemy odnaleźć Jezusa takiego, jakiego sobie wyobrażamy i jakiego byśmy chcieli. Wykonujemy to, co należy, zapłaczemy nad Nim- jak Maria w pustym grobie; będziemy mieli Go na ustach i w pamięci- jak uczniowie idący do Emaus. W spotkaniu z Jezusem nasze oczekiwania i wyobrażenia nam Go przysłaniają. Uczniowie poznali Go przy łamaniu chleba- prostej czynności. Jezus wtedy zniknął im z oczu, jakby chciał powiedzieć, że wiara nie ma się opierać na aktywności, choćby najpobożniejszej, ale na szczerym dialogu z Nim zaproszonym do naszej codzienności.
W naszej galerii pojawiły się zdjęcia z obchodów tegorocznego Wielkiego Tygodnia oraz rekolekcji diecezjalnych. Życzymy miłego oglądania.
Zmartwychwstały rozświetla mroki rozpaczy. Dziś doświadcza tego Maria Magdalena, której łzy przysłaniają radosną prawdę, że On prawdziwie zmartwychwstał. Czasami pusty grób to za mało, dopiero spotkanie z Panem sprawia, że człowiek odzyskuje nadzieję i radość, którą ochoczo dzieli się z innymi.
Zwycięzca śmierci, piekła i szatana! W sposób szczególny to radosne orędzie wybrzmiewa w ostatnich dniach. Zmartwychwstały Chrystus, Zwycięzca śmierci, życiem obdarza tych, którzy wierzą w Niego i karmią się Jego Ciałem. Tajemnica Wielkiej Nocy jest fundamentem chrześcijańskiej wiary.
Zmartwychwstanie nie jest jedynie faktem historycznym. To osobiste doświadczenie wierzących, którzy są przekonani, że Chrystus w imieniu całej ludzkości usunął wszelkie przeszkody na drodze do Ojca. Jedyną drogę jaką mamy do przejścia to droga wiary z rozumu do serca, z historycznego faktu do osobistego doświadczenia.
Narodził się w kamiennej grocie, pochowany został zaś w grobie wykutym ze skały. Nieustannie związany z tym, co martwe i zimne. Przeznaczony, by przywrócić życie temu, co dawno już umarło. Nawet kamienny grób nie był w stanie powstrzymać Go, by na nowo wzbudzić tych, co pozbawieni życia zastygli niczym skała.
Jezus nie dokończył uczty paschalnej. Nie wypił czwartego kielicha, który zamykał tradycyjną wieczerzę. Dokonał tego dopiero wówczas, gdy na krzyżu podano mu sfermentowane wino – ostatni czwarty kielich, kielich spełnienia. W ten sposób przedłużył swoją ostatnią ucztę paschalną, tak by obejmowała ona również Jego mękę i śmierć. W ten sposób na zawsze złączył Wieczernik z Golgotą, a Eucharystii nadał charakter i uczty i ofiary.
To ostatnia lekcja jaką Nauczyciel z Nazaretu pozostawił swoim Apostołom. Myjąc im stopy uczy, że najdoskonalszym wyrazem miłości jest służba, która nie szuka swego i nie pamięta złego. Prawdziwa miłość wyraża się w służbie, w zapomnieniu o sobie, aż po oddanie życia.
Nowy numer "Studiów paradyskich jest już dostępny do pobrania.
Strona 5 z 7